Η παγκοσμίου φήμης αρχιτέκτονας Zaha Hadid στην Κύπρο! Το έργο ανάπλασης της πλατείας Ελευθερίας στη Λευκωσία προχωρά κανονικά, ένα έργο-καταλύτη για την αστική ενοποίηση ολόκληρης της Λευκωσίας όπως προσδιορίζει το δημιούργημα της, την Πλατεία Ελευθερίας, η αρχιτέκτονας του έργου Zaha Hadid.
Η παγκοσμίου φήμης δημιουργός σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «Πρώτευσα», το οποίο εκδίδεται για λογαριασμό του Δήμου Λευκωσίας, αναφέρθηκε στις ιδιαιτερότητες της Λευκωσίας, οι οποίες την ενέπνευσαν να σχεδιάσει τη σύγχρονη Πλατεία Ελευθερίας, και τη θετική επίδραση που θα έχει το έργο στην ποιότητα ζωής των κατοίκων και των χρηστών της πόλης.
Η αρχιτέκτονας εξηγεί ότι η γενική ιδέα, είναι να επιτευχθεί μια αρχιτεκτονική παρέμβαση ως τμήμα ενός μεγαλύτερου αστικού σχεδιασμού, ο οποίος φιλοδοξεί να επιτύχει τη συνύπαρξη του συνόλου του ενετικού τείχους, της τάφρου και των δύο τμημάτων της πόλης (μέσα και έξω από τα τείχη) σε ένα ενιαίο σύνολο.
«Σε αντίθεση με την πράσινη γραμμή που χωρίζει την πόλη, η τάφρος γίνεται μια “πράσινη ζώνη”, ένα “περιδέραιο” που περιβάλλει και ενοποιεί την πόλη και στις δύο πλευρές του τείχους και γίνεται το κεντρικό πάρκο της Λευκωσίας, όπως συμβαίνει και στο Central Park της Νέας Υόρκης, στο Hyde Park του Λονδίνου και στους κήπους Tuileries του Παρισιού, αυτό το νέο πάρκο της Λευκωσίας θα αποτελεί έναν ανοιχτό, δημόσιο χώρο στην καρδιά της πόλης», σημειώνει η Ιρακινή αρχιτέκτονας.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Δήμου Λευκωσίας, στη συνέντευξη της η κ. Hadid, περιγράφει το όραμά της για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική και παραδέχεται την εμμονή της να πειραματίζεται με προηγμένα υλικά και νέες τεχνικές σχεδιασμού και κατασκευής.
Δηλώνει ότι η αρχιτεκτονική, είναι ένα μέσο που μπορεί να ανταποκριθεί σε ορισμένα από τα πολύ σημαντικά κοινωνικά θέματα της εποχής μας, επεξηγώντας πως επειδή η σύγχρονη κοινωνία δεν μένει στάσιμη, τα κτίρια πρέπει να εξελίσσονται για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των χρηστών τους».
Η Zaha Hadid είναι η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το Βραβείο Pritzker (2004) που καλείται «Νόμπελ Αρχιτεκτονικής».
Τέσσερα χρόνια αργότερα, το περιοδικό «Τime» την περιέλαβε στον κατάλογο με τους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους παγκοσμίως.
Ρόλο στο σημαντικό αυτό έργο διεκδικούν και όμιλοι από την Ελλάδα Το συνολικό ύψους ανέρχεται στα €18 εκατ. πλέον ΦΠΑ. Από ελληνικής πλευράς, μεταξύ των συμμετεχόντων είναι η μη εισηγμένη ΕΛΤΕΡ, καθώς και η Μοχλός, ενώ κατά τη διαδικασία εκδήλωσης ενδιαφέροντος κατέθεσαν φάκελο συνολικά 10 σχήματα και συγκεκριμένα οι:
§ Κοινοπραξία CYFIELD – ΕΛΤΕΡ – NEMESIS
§ IACOVOU – GCC JOINT VENTURE
§ ΜΟΧΛΟΣ Α.Ε. – ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Α/ΦΟΙ ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΟΥΝΝΑ
§ ΑΛΤΑΣ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
§ JOANNOU & PARASKEVAIDES LTD
§ MILTIADES NEOPHYTOY – CIVIL ENGINEERING CONSTRACTORS &DEVELOPERS LIMITED
§ CHARILAOS APOSTOLIDES Public Ltd – A. Aristotelous CONSTRACTORS LTD
§ LOIS BUILDERS LTD
§ CYβARCO LIMITED
§ A. PANAYIADES CONSTRACTING PUBLIC LTD- LOIZOS IORDANOU CONSTRUCTIONS LIMITED
Το έργο θα συγχρηματοδοτηθεί από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (Ε.Τ.Π.Α), το δήμο Λευκωσίας και την Κυπριακή Δημοκρατία.
Σύμφωνα με το Δήμο Λευκωσίας, το κόστος της ανάπλασης της πλατείας θα καλυφθεί κατά 50% από την Ευρωπαϊκή Ένωση, 45% από την κυπριακή κυβέρνηση και το υπόλοιπο 5% από το Δήμο Λευκωσίας. (http://www.kathimerini.com)
Ένας εκ των εκλεκτών συνεργατών, της ιρακινο-βρετανίδας αρχιτέκτονα, που με έδρα το Λονδίνο έχει δημιουργήσει κυριολεκτικά τη δική της σχολή στο χώρο, κατάγεται από την Κύπρο, και συγκεκριμένα από την Λεμεσό.
Ο Associate Director / B. Arch (Hons), AAGrad.Des.Dipl, ARB των ZAHA HADID ARCHITECTS, Αρχιτέκτονας Χρίστος Πασσάς, ο οποίος κέρδισε μαζί με την Zaha Hadid και τον Saffet K. Bekiroglu, το πρώτο βραβείο και την ανάθεση του έργου για την ανάπλαση της Πλατείας Ελευθερίας, βρέθηκε για λίγες μέρες στην Κύπρο, προκειμένου να ενημερώσει τον Δήμο Λευκωσίας για την πρόοδο του έργου.
Σε συνέντευξη που έδωσε στο http://www.sellandbuild.com αναφέρει:
«Βλέποντας λοιπόν λεπτομερώς το έργο, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η Πλατεία Ελευθερίας δεν ήταν ποτέ πλατεία. Το ίδιο η πλατεία Σολομού, η πλατεία Κάνιγγος, οι οποίες δεν είναι πλατείες, είναι γέφυρες. Αυτές οι γέφυρες που διασυνδέουν την έσω με την έξω πόλη, πάντα χρησιμοποιούντο σαν χώροι, όμως η πλατεία δεν είναι απλά ένας χώρος, αλλά ένας τόπος συνάθροισης. Αυτό που είπαμε λοιπόν εμείς, είναι ότι, υπάρχει αυτό το περιεχόμενο και το σεβόμαστε, δεν θέλουμε να αλλάξουμε αυτό το χαρακτηριστικό και είναι ενδιαφέρον, διότι δεν υπάρχουν άλλες πλατείες – γέφυρες. Αυτό λοιπόν που κάναμε ουσιαστικά, ήταν να πάρουμε αυτές τις δύο τις έννοιες, και να δημιουργήσουμε ένα πράγμα, που θα φαίνεται, και σαν γέφυρα, και σαν πλατεία. –
Κάτω από την επιφάνεια της γέφυρας βρίσκεται η τάφρος, η οποία διεισδάται από έντεκα προμαχώνες, και αυτή η τάφρος είναι πάντα σε ένα χαμηλότερο επίπεδο. Αυτά όμως τα τμήματα της τάφρου, στη σημερινή τους κατάσταση, είναι όλα διασπασμένα, διότι οι γέφυρες έρχονται και κόβουν κάθε τμήμα ξεχωριστά. Μάλιστα μία από τις προτάσεις που είχαμε κάνει, ήταν ότι στο μέλλον, ίσως όλες αυτές οι τάφροι να μπορούν να ενοποιηθούν, δηλαδή να γίνει ένα central park, μέσα στο οποίο να μπορείς να γυρίζεις όλη την παλιά πόλη της Λευκωσίας, και οι γέφυρες να μην είναι μπαζωμένες, αλλά να αιωρούνται και να ανοίγει ο χώρος από κάτω. Αυτό ήταν ένα γενικό σκεπτικό που είχαμε όταν ξεκίνησε ο διαγωνισμός.
Με απλά λόγια, δημιουργείται ένας πολύ ιδιόμορφος αστικός χώρος, ο οποίος θα αποτελεί ένα οργανωμένο αστικό πάρκο. Στο κάτω επίπεδο της τάφρου, πλέον αρχίζει να οργανώνεται σαν ένα αστικό πάρκο, που θα έχει νησίδες με γρασίδι και δέντρα για να μπορείς να κάθεσαι, να ξαπλώνεις, να πίνεις τον καφέ σου, να διαβάζεις την εφημερίδα σου, ενώ θα υπάρχουν κάποια επιφανειακά υδάτινα στοιχεία (reflection points), ούτως ώστε να μπορεί να δροσίζει το περιβάλλον κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Επίσης, η πλατεία από το κάτω μέρος της προσφέρεται ως ένα στέγαστρο, για να υπάρχει και ένα τμήμα της τάφρου με σκιά, ενώ παράλληλα θα γίνει αναφύτευση 160-180 δέντρων. Όλη δε, η δενδροφύτευση της τάφρου, θα αναδιοργανωθεί, για να μπορεί να συνάδει με το τελικό σχέδιο. Επίσης υπάρχει καφετέρια με μεγάλες συρόμενες πόρτες, που ναι μεν θεωρείται εξωτερικός χώρος, είναι όμως σκιασμένος. Άλλωστε, έχει γίνει μελέτη σκιασμού, για να μπορούμε να βλέπουμε σε κάθε μήνα του χρόνου, πού πέφτει ο ήλιος, πού είναι η σκιά, ώστε να τοποθετήσουμε τα παγκάκια και τα λοιπά στοιχεία του πάρκου, στις κατάλληλες θέσεις.»
– See more at: http://www.sellandbuild.com/interview/5355#sthash.ceeUIbKP.dpuf
